Vlamingen niet solidair?

Dat er transfers gebeuren vanuit Vlaanderen met inbegrip van Brussel kan bezwaarlijk worden geloochend. Dat was dan ook een eerste en duidelijke conclusie van de NBB. Het cijfer, dat niet eens de kostprijs van de rente omvatte, is op zich indrukwekkend genoeg. Toevoegingen waren echt niet nodig.

Sommigen zochten b-nationalistisch soelaas door erop te wijzen dat Vlaanderen meer aan pensioenen en vergrijzing uitgeeft dan Wallonië. Er zou, zo stelde men, sprake zijn van een ‘omgekeerde transfer’. Transfers kunnen worden opgesplitst in zoveel detailposten en onderdelen als men maar wil: het uiteindelijke saldo blijft nog steeds indrukwekkend negatief voor Vlaanderen. Indien al dat geld vanuit Vlaanderen niet zou afvloeien naar Wallonië, zou het overigens ruimschoots onze pensioenbehoeften dekken en veel andere Vlaamse uitgaven in welzijn, gezondheid, onderwijs, cultuur, sport enz. toelaten.

Een tweede tegenargument volgde enkele dagen later: ook in Vlaanderen zijn er provincies die geld ontvangen en anderen die geld afstaan, interne transfers dus. Dus concludeerde men, kort door de bocht zoals gewoonlijk, dat Vlamingen ten onrechte over de transfers via federaal klagen en is het enkel met Wallonië en de Franstaligen dat Vlamingen niet solidair willen zijn.

Maar wanneer de nood hoog is...

Dat was wel buiten de recente watersnood gerekend, die vooral Wallonië hard trof. Ondanks alle verwoede pogingen, tot en met recuperatie door het huis van Saksen – Coburg dat tot tweemaal toe op uitstap ging naar het rampgebied, viel niet naast de dankbaarheid te kijken van de gewone Waal in wat ginder overblijft van een straat. Gewone eenvoudige dank voor de hulp van duizenden Vlamingen, uit menselijkheid en solidariteit, helemaal spontaan en zonder enige bijgedachte van b-nationalistische aard. Dat staat in schril contrast met het onvermogen van de Waalse leiders om zelfs maar een begin van georganiseerde hulp op gang te krijgen.

Laat ons duidelijk zijn: wij jongeren gunnen de Walen hun eigen keuzes, hun eigen leven. Ze zijn niet beter of slechter, het zijn hun keuzes. Die hebben echter ook gevolgen. Dat de werkzame Vlaamse mier blijft opdraaien voor het liederlijke leven van de Waalse krekel gebeurt zelfs niet in fabeltjes.

Vlaams geld dat sinds decennia massaal naar Wallonië wordt versluisd, verdwijnt er door chronisch wanbeheer in een bodemloos vat. De Walen worden er niet beter van, enkel een politieke klasse die Wallonië uitbuit en bar slecht bestuurt gaat ermee aan de haal. “No taxation without representation”* is een basisbeginsel van democratie. Laat dit dus stoppen en laat ons eindelijk splitsen!

* “Geen belasting zonder vertegenwoordiging” was de slagzin van de kolonisten in de dertien koloniën in de aanloop naar de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

Jong en Vlaams

Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Telegram
WhatsApp
E-Post